NOWOSIELSKI Jerzy (ur. 1923r. Kraków, zm. 2011r. Kraków)

fot. Włodzimierz Wasyluk/ W 1940 roku Artysta rozpoczął studia w krakowskiej Kunstgewerbeschule. Od 1944 roku członek Polskiej Akademii Umiejętności. Członek Grupy Młodych Plastyków i Grupy Krakowskiej. W latach 1976-92 był profesorem ASP w Krakowie.

Malarz, rysownik, scenograf, twórca kompozycji figuralnych, martwych natur, aktów, pejzaży i obrazów sakralnych, w których łączył elementy nowoczesne z wpływami sztuki bizantyjskiej. Jego niepowtarzalny styl charakteryzuje się stosowaniem płaskiego układu barwnych plam obwiedzionych czystą linią konturu i syntetyzującym widzeniem codzienności. Jest autorem licznych polichromii w kościołach (m. in. w kościoła św. Ducha w Nowych Tychach, kościoła w Wesołej k. Warszawy, cerkwi w Lourdes we Francji) oraz ikonostasów (m. in. w cerkwi Zaśnięcia Matki Bożej w Krakowie). Prace artysty znajdują się w licznych zbiorach muzealnych w Polsce i w kolekcjach prywatnych (USA, Kanada, Francja, Niemcy).

Jerzy Nowosielski był wielokrotnie nagradzany. Jest laureatem Nagrody II (1962) i I stopnia (1973, 1981, 1997) Ministra Kultury i Sztuki, Nagrody im. Władysława Pietrzaka (1967), otrzymał Srebrny Wawrzyn Polskiego Komitetu Olimpijskiego za cykl obrazów Pływaczki (1973), Złoty Krzyż Zasługi (1976), Nagrodę im. Brata Alberta (1977), Nagrodę Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego (1981), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1981), Nagrodę Państwową I stopnia (1984), Nagrodę im. Jana Cybisa (1988), Medal Anny Kamieńskiej (1992), Nagrodę Wielką Fundacji Kultury (1994), Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski (1998), Nagrodę im. Witolda Wojtkiewicza (1999; nagrodę przyznaje Zarząd Okręgu ZPAP w Krakowie), Srebrny Medal Cracoviae Merenti (1999) oraz najwyższe odznaczenie cerkwi prawosławnej w Polsce – Medal św. Marii Magdaleny II stopnia (1985). W 1993 roku został laureatem Nagrody Wielkiej Fundacji Kultury za wybitne osiągnięcia w dziedzinie kultury.

Prace malarza pokazywano nie tylko na wielu wystawach indywidualnych oraz – regularnie – na ekspozycjach prac członkow Grupy Krakowskiej, ale również na historycznych wystawach zbiorowych jak: Metafory (Warszawa 1962), Festiwale Polskiego Malarstwa Współczesnego (Szczecin, od 1962), Festiwale Sztuk Plastycznych Porównania (Sopot, od 1965), Voir et concevoir (krakowskie Sukiennice 1975, na którą namalował jedno ze swoich najwybitniejszych dzieł – panoramiczną kompozycję Villa dei Misteri), Romantyzm i romantyczność w sztuce polskiej XIX i XX wieku (Warszawa 1975, Katowice 1976), pokazach organizowanych w latach 80. w ramach ruchu kultury niezależnej oraz ich podsumowania: Dotyk. Ikonografia lat 80. w twórczości plastycznej środowiska krakowskiego, Epitafium i siedem przestrzeni (obie z 1991), wystawie Jerzy Nowosielski, Mikołaj Smoczyński, Leon Tarasewicz (Warszawa 1997) i W poszukiwaniu Autentyku (Lublin 2002). W 2003 roku w Warszawie odbyła się retrospektywna wystawa gromadząca ok. 600 dzieł Artysty. Artysta reprezentował Polskę na Biennale w Wenecji (1956) i w Sao Paulo (1959). W roku 1960 jego obraz Wiolonczelista został wytypowany do nagrody Solomona Guggenheima w Nowym Jorku.